Vannacht even buiten gegluurd. Die ruïnes in de maneschijn waren knap griezelig. En nee. Ik heb er geen foto van gemaakt. Waar ik wel een foto van heb genomen is de bosweg mét rood/wit. Niet steeds makkelijk terug te vinden op de bomen. Zeker als er wat klimop groeit.

Eigenlijk viel het volgen van de bakens redelijk goed mee… tot waar de GR 129 het pad kruiste.

En daar ging het mis! Ik had de verkeerde te pakken. En dan nog flink omhoog ook. Met die rugzak was het stevig klauteren. Na 2,5 km ongeveer had ik het door en besefte ik dat terugkeren de enige optie was. Balen.

Ok, de wandelingen door de bossen zijn geestverruimend en last van dieseluitlaat heb je er ook niet. Wel soms beelden die tot de verbeelding spreken, zeker na het voorbije halfjaar.

Die ene boom die de andere gevelde steunt.

Maar de weg gaat voort. Dat is het lot van de pelgrim… voort tot … Walcourt vandaag. Doordat ik later was door het verkeerd lopen kreeg ik nog het genot van regen en hagel.

De weg liep afwisselend in bossen en weiden. Aan de voorbereidingen te zien wordt er morgen en paasmaandag flink op de VTT geklommen om te mountainbiken. Linten, pijlen, wegafbakeningen in zand waren bijna over gans de weg aangebracht. We zien wel.

Wat was ik blij toen ik eindelijk tegen 19u de torens zag.

Walcourt als volgende stop met 28km in de benen. Maar ik was er nog niet. Het venijn zat em in de staart. Dat was precies wat ik moest hebben.

Een aantal fikse trappen naar boven om op het marktplein te geraken.

Prettig Pasen!