Volgens buienradar droog zonder een spatje maar het is een kletsnat Walcourt vanmorgen. De ene regenbui verdringt de andere. Maar dat kon de ontbijtpret niet bederven. De oudere dame die de B&B uitbaat is vriendelijk en praatvaardig. Ze vertelt dat haar zoon volgende week aan zijn Camino begint en vertrekt naar Reims. Na het ontbijt ga ik naar de basiliek, maar daar moet ik een halfuur wachten op de stempel. De deken is naar een naburig dorp de paasviering gaan leiden en komt dan voor de viering om 10u15, dat vertelt de mevrouw die alles klaar zet. Of ik wil wachten. Dat doe ik dan maar. Sfeerbeelden ondertussen voor Pasen.

De deken kwam inderdaad om 10u aan. Jammerlijk genoeg had hij de stempel niet bij. In de sacristie heeft ie mijn boekje getekend als bewijs van doortocht. En dan snel op weg richting Sautour.

De trappen naar beneden liepen veel vlotter dan die in de andere richting gisterenavond. Maar in dit heuvelend land volgt dan al weer snel een klim. Veel wandelen door velden en vaak boven op de hellingen in de wind. Brrrr. Koud was het wel maar je hebt er mooi uitzicht.

Het feit dat het af en toe miezerde zorgde dat de kou nog intenser werd. En pech erbovenop is dat de beschermhoes van mijn rugzak is verloren geraakt. De wandelweg slingert zich door landbouwgebied en de grote gesloten rode bakstenen hoeves zijn veranderd in meer gedrongen boerderijen in grijze natuursteen. Ik heb soms de indruk dat ik in een chocolade Jacques album van destijds stap. Aardrijkskunde van België met prentjes die je vanuit de verpakking van de chocolade repen moest halen.

Maar wat verderop wordt het landschap vriendelijker. Dat heeft vooral te maken met een kabbelend riviertje in de vaĺei.

Speciaal voor mijn broer Yves deze foto.

De tocht loopt van dorpskern naar dorpskern. Allen met kleine grijze huisjes rond een klein grijs kerkje. Toen ik deze moderne kerk met originele klokkentoren zag moesten deze op de foto vond ik. Zeker op het feest van de paasklokken. Juist toen ik klaar stond om af te drukken was het 14 uur…

En sloeg de klok 2 maal. Ik sprong in de lucht tot bijna tegen de klok.

Door de velden naar Sautour dan verder via Philippeville. Zoon Dries, schoonzus Marleen, schoonbroer Frank en neef Stijn + nicht Lotte waren tot Philippeville afgezakt om mee te komen eten. Wat een leuk paasgeschenk. Het was supergezellig. Wel was het plots heel stil toen ze terug vertrokken waren. Gelukkig had de paasklok iets mee.

Jammie.