Dit wordt weer een dag met een stopbord. Het is de bedoeling om vandaag de dikke 20km te overbruggen naar Châteauroux en dan om 16u18 de trein huiswaarts te nemen, want het thuisfront roept. Daarom ook is het vertrek heel vroeg (om 8u) uit Neuvy-Pailloux. Een typisch Frans dorpje met kerk, mairie en dorpsschool rond het gemeenteplein met zijn oorlogsmonument.
De tocht loopt verder over en even langs de spoorlijn waar ik straks over heen naar Mechelen rij. Vervolgens gaat de tocht weer over een grindpad door de velden.
Er volgen stukken rustige departementale tussen jonge zonnebloemscheuten en graanvelden. De zonnebloemplantjes zijn nog heel klein. Wat verderop een schitterend korenveld gezien vol klaprozen en blauwe korenbloemen. Heel mooi. Zal wel een bio veld geweest zijn.
Omdat het zo mooi is een 2de foto.
De zon klom stilaan hoger en de weg slingerde van departementale naar veldweg en terug naar departementale. Het werd zwoel. Dat betekent dus zweten en vaak drinken.
Soms kom je echt vreemde dingen tegen onderweg zoals een put langs de veldweg in ‘the middle of nowhere, geen huizen in de buurt. En toch een put met flink wat dikke elektriciteitskabels in. Waar zouden die heen lopen?
De wandeltocht loopt dan verder het langs een bos. Na een bocht zag ik in de verte een groot oud herenhuis. Tegenover het huis daalde een landwegje af tussen de velden naar een lager gelegen bosje. En een 10-tal meter lager zag ik een koppeltje oudere mensen zitten. Het leek dat ze een intiem gesprek hadden. Zo een dingen ga je niet vragen. Dus liet ik ze gerust en stapte richting dorpje met een bekende naam. Diors.
Daar stonden een paar zitbanken in de schaduw van grote lindebomen. De ideale plaats om te drinken en wat te bekomen. Na een kwartiertje de rugzak terug op de rug en klaar om verder te trekken. Vergeet niet dat de trein niet wacht! Komt er daar een klein ouder mevrouwtje met grote rugzak de straat over gewandeld. Ik ben toch even dag gaan zeggen want zij maakte aanstalten om ook even te gaan zitten op de bank waar in juist van was opgestaan.
Zij bleek ook aan de wandeltocht bezig te zijn en ook zij stopte vanavond in Châteauroux wegens andere activiteiten om dan later verder te doen. Ze was samen met een vriend uit Japan die achter kwam. En inderdaad, in de verte naderde langzaam een andere wandelaar. Blijkbaar was dat het stel dat daar naast de weg zat. We wenste elkaar verder goede tocht.
Bij het naderen van de stad was de departementale er terug. Vrij druk ook en eigenlijk weinig plaats voor het stappen. Ik probeerde achter de vangrail te stappen. De muisjes en hagedisjes sprongen voor me uit. Na een flink aantal kilometers en 2 ronde punten ging de weg door een oude kazerne van de logistieke eenheden. Die oude kazerne wordt momenteel omgebouwd tot logistiek centrum én scholencampus buiten de stad. Dan draaide de route even weg van Châteauroux om naar de ruïne van een cisterienser abdij te gaan. Op de velden daar nog een bos zien weg springen.
Daar mijn stempel opgehaald. Is al eeuwenlang een halteplaats op de camino vanuit Vezelay.
Ondertussen schoven dikkere wolken langs. Zoals vorige keer begon het hevig te regenen bij aankomst op mijn halteplaats. Ook in toerisme bureau stempel gehaald en even naar de post om de kamersleutel van de gite terug te sturen. Ik had die sleutel per ongeluk in mijn zak mee.
Ik was ruim op tijd en om 16u12 vertrok ik uit het natte station en om 21u18 was ik thuis via Parijs.
Ik kijk er nu al naar uit om wandeltocht verder te zetten. Bedankt voor het volgen.