Schitterende blauwe lucht vanmorgen toen ik in Montmort vertrok voor een hele korte etappe. Maar zo kan ik morgen nog een redelijk stukje stappen naar Sezanne.

De heel intensieve wijnbouw is verdwenen e heeft plaats gemaakt voor velden en zelfs een oude boomgaard. De fruitbomen helemaal onder de maretak. In het gras op het pad ligt het bol witte besjes die van de maretakken gevallen zijn.

Weet zo’n lang recht pad en dan gaan de gedachten op den dool. Ook keek ik al wat meer achter mij om te zien of er geen collega pelgrim op komst was. Door te babbelen ga je het denken en tobben wat onderdrukken.

Op sommige stukken heb je de indruk alleen op de wereld te zijn. Ook nam ik de beslissing om na de werkpauze volgende week (weken) zo snel mogelijk verder te stappen op deze Camino. Meteen wanneer ik thuis ben begin ik aan de voorbereiding aan het stuk Troyes naar Vezelay.

Met zo een prachtig weer is het heerlijk te wandelen. Niet te koud en niet te warm. Geen neerslag. Het kan niet beter.

Al snel kwam ik bij een vijvertje. Water heeft altijd een rustgevend effect en ook zie je al eens andere vogels. Op die vijver zaten fuut, wilde eenden en 2 statige zwanen. Een beetje daarvoor er vos waargenomen die op het pad liep en zich snel verstopte toen hij mij zag.

Zoals gemeld, korte tocht vandaag. Wel in de verte everzwijnen gehoord. Niet gezien. Wel gezien en het was lang geleden dat ik er nog gezien had: kikkervisjes of dikkoppen. In één van de plassen die de hele breedte van het wandelpad innemen.

Het wandelpad eindigde met een strook oude spoorbedding. Hey voordeel was dat de waterhuishouding iets beter is dan de klassieke bospaden en het pad meestal droog en begaanbaar is. Dieet water die sporen aanleggen was ook een job op zich want het water we krijgen dat hier overal uit de kalkgrpnd opborrelt is een werk op zich.

En daar was dan het oud of moet ik schrijven het ex station van Baye. Het gebouwtje ligt op 500m van het dorpje. Nu wordt het gebruikt als woonhuis.

Baye zelf is een landbouwdorp waar veel leven uit verdwenen is. De resten van een indrukwekkend klooster zijn ingenomen door een nieuwe gemeenschap van christenen die alles delen met elkaar. Hier wonen ze.

Een gigantisch complex. De rest van het dorp ziet er triest uit met veel sporen uit het verleden zoals dit Posthuis.

Veel huizen staan te koop en de kerk staat op invallen. Triest is het lot van het Franse platteland.