Hoogtes en laagtes

Ze hebben me i de watten gelegd in Marsac. s’ Morgens uitgebreid afscheid genomen van beide. Voor zij die willen langsgaan, hieronder de gegevens.

Het regende stevig, het was flink kouder dan vorige dagen en om eerlijk te zijn had ik wat schrik van deze etappe want vandaag zie het klauteren worden naar 600 m. hoogte. De top van mijn huidige tocht. Die regen kon ik missen!

Het water gutste van de weg. Al heel snel ging het doorheen het bos. Hogerop werd het kouder en de regen begon witter te lijken. Mijn broekspijpen werden kloddernat. Mijn poncho hield wel goed stand, gelukkig.

Ik was alleen bang dat het water mijn voeten zou bereiken via de sokken. Natte voeten is om miserie vragen als je kilometers stapt.

Maar de weergoden waren me gunstig gezind! De regen stootte en het droogde op. En wanneer ik aan het steilste gedeelte van de tocht kwam was het pad vlot begaanbaar en mijn kleren al wat gedroogd. En klauteren was het vandaag.

Lange stroken aan één stuk door. Rond de middag gegeten. Patrick heeft me nog zelf gemaakte bodding meegegeven. Super lekker.

Het doel van de tocht boven op de heuvel van 600 m was Saint-Goussaud. Een dorpje bedevaartsoordje. Bij het binnenkomen van het dorp vind je eerst la lanterne des morts.

Maar het leukste stond in de kerk zelf. Een beeldje van Saint Goussaud, met naast hem een diertje.

Het diertje ziet er uit als een koe, vol met naalden geprikt. Als je deze heilige aanroept én zijn koe een extra speld opsteekt ben je zeker binnen een jaar getrouwd.

Of ik een speld geprikt heb of niet verklap ik lekker niet.

Als je boven op een heuvel staat heb je één voordeel. Het vervolg van de tocht is zeker niet aar boven maar naar beneden. En dat is wat gemakkelijker met de rugzak.

Dan terug een slingerende heel rustige departementale op die me leidde naar een hoeve als gite. Juist op tijd aangekomen want het begon teug te regenen.

Nog een leuk beeld om de dag te sluiten aan een chantier bij aankomst.

Vanavond een pelgrimsmenu met eend.