Vroeg vertrokken vanmorgen. Volgens de routebeschrijving staan er 2 bulten op het programma en bijna 30 km.

Dit was het zicht vanuit mijn kamer. Verschil met zonnetje van gisteren. Grijs, mistig weer.

Om 8u15 op Pasen is het nog heel rustig op het centrale plein van Villaviciosa. 1 hond die zijn baasje uitliet en een gemeentewerker die juist de uitspattingen van gisterenavond weggespoeld heeft. Geen paaseieren in Villaviciosa, maar wel appelen.

Villaviciosa is het centrum voor cider. Deze wordt zelfs op speciale wijze geschonken. Met een grote boog in klein glas omdie blijkbaar sprankelend te krijgen. Veel ciderias onderweg. Alle grootte en maten. Ook een zuivelfabriek.

Overgenomen door Deense vrienden blijkbaar. De route gaat door een park, dan langs een riviertje en klimt langzaamaan. Eerste interessante punt vandaag, Grases. Interessant omdat hier plots 2 schelpen staan, elk wijzend naar een andere kant.

Hier scheiden 2 Camino’s. Rechtdoor gaat de Camino del Norte die langs dekustverderloopt, links is de richting voor de Camino Primitivo die door de bergen reeds het binnenland in trekt. Een leuk kappeletje staat er bij. Wij gaan rechtdoor!

Nu, die rechtdoor betekent vandaag vooral ook omhoog. We moeten met zijn allen de Alto de la Cruz over, een pas op 436 m. We, dat zijn de pelgrims die ik regelmatig ontmoet. Duitser Christian vergezelde me wat vandaag en ook die jonge Parijzenaar zag ik nog even omhoog vertrekken. Boven is er mooi zicht op de besneeuwde toppen.

Veel was er dus niet te zien. Laaghangende wolken waren spelbreker. Dan naar beneden, het dorp Peon door. Daar is blijkbaar een tonnenmaker die een maatje meer lust.

Ik vermoed dat die in de ciderproductie worden gebruikt. Nu, op Pasen was het overal heel stil. Geen mens te zien. Af en toe een wielrenner die of traag omhoog, of heel snel naar beneden fietst. Terug een bult. De Alto del Curbiello is “slechts” 268 m hoog maar de beklimming is een Paris-Roubaix voor wandelaars.

En ook hier viel het boven flink tegen. Heel vaag in de verte in het zonlicht Gijon.

De stad zelf is heel uitgebreid. Ik liep meer dan een uur langs huizen en tuinen. Heel stil overal. Af en toe is er een klein centrum. Daar zijn dan een paar cafés en daar zit wat volk te drinken en te praten, of omgekeerd.

Maar toch nadert het centrum, eenmaal universiteit en universitair ziekenhuis voorbij worden de bewoningen anders.

Eerst nog de 2 belangrijkste gebouwen voorbij, nl. Voetbalstadion en de arena van Gijon en dan verschijnen hoge bakstenen appartementengebouwen. Dat gaat zo tot aan de playa.

In de stadcentrum was het ook heel stil. Alleen op de dijk was het druk. Vol wandelende, joggende fietsende mensen.

Leuk om zien tenslotte, de riviermonding. Bij laag water. Ik vermoed dat zo onze IJzer in Nieuwpoort uitmondde lang geleden, vooraleer gebaggerd werd. In 1600 bv, bij de slag van Nieuwpoort, waarbij soldaten bij laag water naar de overkant konden waden.

Benieuwd hoe het er uit ziet bij hoog water.