Een eerste pelgrim ontmoet…

en al babbelend verkeerd gestapt wat mijn tocht vandaag met 1,5 km heen en 1,5 km terug verlengde.

Ik was pas Eguzon uit of voor me zag ik een rugzak met daaraan een hondje. Het bleek dan nog identiek dezelfde rugzak te zíjn als die ik op de schouders draag, maar deze was heel vol gestouwd. Ik maakte kennis met Eric uit Tours. Die was daar vertrokken richting Compostelle, maar stapte nu tot Limoges. Hij is er 60 en op die leeftijd moet een mens eens achteruit kijken vindt hij. Stevige kerel die werkt als lijfwacht en begeleider in fitnesszaal. Hij was 2 jaar geleden al tot Compostella geraakt via de Noordelijke route. Een aanrader vond hij, “mais c’est fysique!”. We stelden plots vast dat we Noordelijk stapten ipv zuid. Na wat draaien en keren en zoeken op de kaart besloot ik terug te gaan naar de route. Hij trok verder.

Al snel vond ik de weg terug en deze ging naar beneden, naar de Creuze. Mooie tocht met waden door beekje en een wandeling langs de stromende Creuze. De zon scheen volop. Prima dus.

Rond de middag slingerde de route zich naar boven uit het dal, dus klimmen geblazen en kwam terecht in open landschap met weiden, groene graanvelden omzoomd met bomen. Gisteren had ik mijn eetste (late) zwaluw en gezien, maar vandaag was het de eerste (heel vroege) koekoek.

Terug naar beneden dan om de rivier over te steken en terug naar boven klauteren naar de ruïnes van het 12de eeuwse kasteel van Crozant. Heel mooi. Je zag er bijna de ridders rondrijden.

Terug naar boven en terug het weidelandschap met zijn vele bruine koeien en met steeds een stiet erbij. Plots liep de weg tussen 2 weiden waar aan elke kant van de weg naar elkaar stonden te briesen en te loeien. Indrukwekkend om die biefstukken in actie.

In een klein bosje, niet ver van La Souterraine stonden wat boomstronken als bankje en een vermoeide pelgrim gaat dan even zitten natuurlijk.

Leuk was het kastje met schriftjes en pen + de vraag iets neer te schrijven. Doen we natuurlijk.

Uiteindelijk aangekomen aan een meertje waar ik slapen mag in een bungalow, zonder internet.

Dus de fotootjes zijn voor morgen. Beloofd.