Na 2 lange jaren wachten door de covid-perikelen denk ik eindelijk verder te stappen richting einddoel Santiago de Compostella! Als alles goed zit vertrek ik op maandag 28 maart naar Hendaye (vorige aankomstplaat) om de Camino del Norte te stappen. Hoera. En dan zouden de dagelijkse blogberichten terug gepost worden.

Toch al een beetje gewandeld, maar niet genoeg. De lente is in het land en dat geeft moed en goesting om te vertrekken.

Ondertussen gaan de dagen verder. Op zaterdag 26 maart is er de pelgrimszegen in de kathedraal in Mechelen. Ben ingeschreven. Dat wordt dan zo een beetje de definitieve start van het laatste camino-deel. Vooraf zijn er nog wat reünies met familie gepland, zoals het rammenfeest om de verschillende rammen te vieren.

Het was gezellig met zijn allen samen. Wat hebben we dat samen zijn gemist. Deze week wel nog veel te doen vooraleer de pelgrimszegen gegeven wordt volgende zaterdag.

D-day minus 5!

De spanning groeit wel! De rugzak is uit de mottenballen. De stapschoenen al een paar keer gesmeerd langs de wandelroutes in de buurt. Nog geen kilometers, kilometers, maar we zijn vertrokken. Al een paar keer wakker geworden waarbij het lijstje van noodzakelijke spullen die mee moeten in mijn gedachten rondspoken. De vorige tochten leerden mij dat je best zo weinig mogelijk mee neemt! Elke niet meegenomen kilo is gewonnen!

Ik hoop dat ook het opladen van foto’s nu gaat lukken, want met de gsm die ik nu heb lukte het eerst niet. Iets met niet-aanvaard formaat.

De tochten in de buurt liet ik al een paar keer samenlopen met de route naar Compostella die in Mechelen door de stad loopt en dan verder onder de brug van de E19 naar Zemst gaat. Ik hoopte al een vroege pelgrim uit het Noorden te ontmoeten, maar het is blijkbaar nog wat vroeg. Zo passeerde ik dan ook langs ‘mijn’ eerste pijl richting Compostella waar ik 3 jaar geleden vertrok naar het zuiden. De pijl hangt er nog steeds hoor!